Het moment om afscheid te nemen van Jezus die de leerlingen als de verrezen Heer mochten ontmoeten, komt nabij. Het is tijd voor Jezus om de zending van de leerlingen kort en krachtig door te geven. En ze is kort en ze is krachtig: ‘Een nieuw gebod geef Ik u: gij moet elkaar liefhebben; zoals Ik u heb liefgehad, zo moet gij elkaar liefhebben.’
Dat is het dus en op het eerste zicht lijkt dat een gemakkelijke zending. Immers, iedereen wil liefhebben en iedereen wil bemind worden. Bovendien moet je er geen bijzondere vaardigheden of verstand voor hebben, laat staan geld en goed. Iedereen wil het en iedereen kan het! Een universeel gebod voor gelovigen en ongelovigen. Daar kunnen we allemaal achterstaan, daar kunnen we mee leven. Het zou zo comfortabel zijn, moest er niet bij staan: ‘Zoals Ik u heb liefgehad, zo moet gij elkaar liefhebben.’ Jezus heeft liefgehad, heel het evangelie door in woord en in daad, in het gewone en in het buitengewone en men heeft Hem veroordeeld en gedood. Zo universeel is zijn liefde dat niemand ze blijkbaar aankan. En dat is de liefde die Hij als zending geeft aan de leerlingen van toen en die van nu. Het is een gebod en een voorwaarde voor de leerlingen van alle tijden: ‘Hieruit zullen allen kunnen opmaken dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart.’ De liefde waarmee Christus ons heeft bemind is onze roeping en zending, de voorwaarde om Kerk te kunnen zijn, Lichaam van Christus. Het vraagt een voortdurende bekering tot de liefde van Christus, een diep verlangen om van en voor die liefde te leven en leven te geven en vooral een diep geloof in de Heilige Geest die wij in ons doopsel en vormsel hebben ontvangen precies om die ‘liefde tot het uiterste toe’ te beleven.
