Luister naar hem!
‘Luister naar Hem!’
Het evangelie van de tweede zondag in de veertigdagentijd toont ons Jezus als de
verheerlijkte Heer op de hoge berg. De leerlingen die er getuige van waren, Johannes,
Jacobus en Petrus, zijn ervan onder de indruk. Ze herkennen Jezus, maar Hij is tegelijk zo
heerlijk schoon, samen met Mozes en Elia. Hun geluk bij deze aanblik is compleet en ze
willen bij dit moment blijven. Alsof dit nog niet genoeg is, klinkt de stem uit de wolk: ‘Dit is
mijn Zoon, de Welbeminde, in wie ik mijn welbehagen heb gesteld, luistert naar Hem.’
Het is niet het moment om te blijven genieten bij dit heerlijke moment, er moet nog een
hele weg afgelegd worden alvorens Jezus verheerlijkt zal worden bij de Vader en wij met
Hem! Jezus zal nog moeten lijden, verworpen worden, ter dood gebracht worden… alles
ondergaan wat tegengesteld is aan wat de drie leerlingen op de hoge berg hebben gezien.
Alles ook wat zij koste wat kost willen vermijden, in het leven van Jezus, maar ook in hun
eigen leven. Heerlijk moet het zijn, nog heerlijker moet het worden, maar zeker geen lijden
en dood…
Het zal voor de leerlingen een lastige tijd worden om los te laten wat zij op de berg hebben
gezien en te aanvaarden dat lijden en dood bij de weg horen. Die van Christus en die van
hen. Ze zullen nog veel moeten luisteren naar Hem, zoals de Vader het vraagt. Maar zullen
ze ook echt luisteren naar Jezus? Ze zullen wel horen wat Hij zegt, anders konden ze het na
zijn dood ook niet verkondigen. Maar luisteren is meer dan horen, het is gehoorzamen en
daar zijn ze nog niet aan toe. Tot hun eigen schaamte zullen ze Hem nog verloochenen,
sommigen zullen Hem zelfs verraden, op Johannes na zullen ze allen Hem alleen laten lijden
en sterven op het kruis. Ja, de leerlingen hebben nog een hele weg af te leggen, een weg van
groeiend luisteren en niet begrijpen, niet willen begrijpen… Van aanvaarden en niet kunnen
aanvaarden… van geloven en toch vertwijfeld achterblijven…
Het is de weg van iedere mens die groeiend in het geloof staat. We zijn geen haar beter dan
de leerlingen. Ook aan ons zegt de Vader: ‘Luistert naar Hem’! Ook wij horen en vergeten,
zien en twijfelen, willen en niet kunnen. De veertigdagentijd is de tijd bij uitstek om te zien
en te horen opdat wij zouden luisteren, gehoorzamen aan wat Jezus voor ons doet. Opdat
wij zouden volstromen van Gods genade en ervaren dat het niet alleen goed is om naar Jezus
te luisteren, maar dat dit ook de enige weg is om bij de vader thuis te komen. De enige weg
om onszelf als veelgeliefde kinderen van God te weten. De enige weg ook om heerlijk te
worden als Jezus, zijn welbeminde Zoon.
Gelukkig heeft Jezus geduld met ons, zoals destijds met de leerlingen. Gelukkig gaat Hij de
weg van het luisteren en de gehoorzaamheid aan de wil van zijn Vader en neemt Hij ons mee
in lijden en dood, maar ook in de verrijzenis en de hemelvaart. Luister maar naar wat Hij ons
zegt, het is heerlijk!