Magnificat!
Magnificat!
De vreugdezang van Maria, het Magnificat, klinkt in alle vreugde op het feest van Maria bezoek dat wij vieren op woensdag 31 mei. De laatste dag van de meimaand is de dag van de gedeelde vreugde. Maria is vol vreugde omdat zij Gods Zoon draagt in haar schoot, Elisabet is vol vreugde omdat zij Johannes de Doper ontvangen heeft. Vreugde tussen twee vrouwen die getuigen dat voor God niets onmogelijk is. Vreugde niet alleen omdat zij dit zelf ondervinden, vreugde die gedeeld wordt en niet alleen met elkaar maar met iedereen. ‘Gij zijt gezegend onder de vrouwen’, zegt Elisabet en wij bidden het nog steeds na met diezelfde woorden. ‘Alle geslachten prijzen mij zalig’, zingt Maria in haar Magnificat en wij zingen het in ieder avondgebed na.
Gedeelde vreugde, overvloedige vreugde voor alle mensen want Gods heil is onder ons gekomen. Maria, een eenvoudig meisje uit Nazareth heeft ‘ja’ gezegd aan God en dat ja-woord blijft doorklinken al eeuwenlang. ‘Zalig die geloofd heeft wat haar vanwege de Heer gezegd is’, zegt Elisabet. En Jezus zal later zeggen: ‘Zalig die niet zien en toch geloven’. Zalig zijn wij sedert Maria ‘ja’ heeft gezegd. Zij heeft de zaligheid tastbaar gemaakt voor zichzelf en voor allen die geloven.
Er is zoveel vreugde te proeven in Maria’s geloof dat wij er op vandaag nog van meegenieten. Zoals Elisabet destijds vol vreugde was bij de ontmoeting met Maria, zo zijn wij het ook, samen met talloze anderen die Maria begroeten, hier in Scherpenheuvel en op tal van plaatsen in grote bedevaartsoorden en in kleine kapelletjes, onderweg, ver weg of thuis. Vreugde als wij Maria mogen ontmoeten en begroeten: gezegend zijt gij onder alle vrouwen en gezegend ius de vrucht van uw schoot.