“Maria luistert, maar oordeelt niet”
“Maria luistert, maar oordeelt niet”
In de proloog van de Damiaanmusical klinkt in een lied over de bedevaarders naar Onze-Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel: “Maria luistert, maar oordeelt niet”. Een kort zinnetje, maar vijf woorden, maar met een schat aan betekenis!
Het drukt de ervaring van vele bedevaarders goed uit. Mensen komen bij Maria om gehoord te worden zonder dat ze eerst aan een examen moeten afleggen om hun waardigheid te meten. Vrijmoedig en blij mogen ze zijn wie ze zijn, met de wonden en de littekens die ze aan het leven hebben overgehouden. Maria luistert met een open hart zonder te oordelen. Ze ontvangt en bewaard in haar hart alles wat mensen haar toevertrouwen en ze brengt diezelfde mensen dichter bij haar Zoon.
In dit korte zinnetje staan twee grondhoudingen van de gelovige: ‘luisteren’ en ‘niet oordelen’. Het volk Gods wordt van in het begin voorgehouden: “Luister Israël”. Op de berg Tabor zegt de stem uit de hemel over Jezus: “Luistert naar Hem”. De eerste grondhouding van de gelovige is ‘luisteren’. Er valt ook veel te horen en te ontvangen vanwege de Heer. In die grondhouding gaat Maria ons voor: “Mij geschiede naar uw woord”, antwoordt ze aan de engel, maar eerst heeft ze naar de blijde boodschap die hij bracht geluisterd.
De tweede grondhouding: ‘niet oordelen’, heeft al even diepe wortels in de Bijbel en in de heilsgeschiedenis. Heel het eerste verbond openbaart God als een barmhartige vader die anders dan mensen ziet, want Hij kijkt naar het hart. Hij dringt er dan ook op aan bij zijn volk om niet oordelend met elkaar om te gaan. Jezus drukt die houding sterk uit door: “Oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld wordt; veroordeelt niet opdat gij niet veroordeeld wordt.” Veel duidelijker kan het niet gezegd worden. Het is ook de houding die Jezus kenmerkt, tot grote verontwaardiging van de religieuze leiders van zijn tijd, wanneer Hij niemand uitsluit van Gods barmhartigheid.
Twee grondhoudingen die velen in Maria ervaren en waardoor zij zich tot haar aangetrokken voelen. Twee grondhoudingen die ook ons als gelovigen aantrekkelijk maken! Spontaan oordelen mensen over zichzelf en over elkaar en daarmee ontnemen we onszelf de mogelijkheid om tot levenwekkende ontmoetingen te komen, om als bevrijde mensen ook anderen te bevrijden. Twee grondhoudingen die ons verbinden met het hart van God, met zijn veelgeliefde Zoon, met de Blijde Boodschap en die de heilsgeschiedenis concreet en ervaarbaar maken in alle tijden, ook in de onze. Wat een kans om geloofwaardige christenen te zijn! Maria luistert, maart oordeelt niet. Een kort zinnetje vol genade! De moeite om te onthouden, nog meer om het waar te maken in ons eigen leven en samenleven.