Zalig en gelukkig 2023

Zalig en gelukkig 2023

De tijd lijkt hoe langer hoe sneller te gaan. Als kind kon een dag nog een hele tijd duren, een week ook en een vakantie – zeker de grote – leek geen einde te kennen. Naarmate we ‘ouder’ worden, lijkt alles veel vlugger te gaan. De jaren gaan open en dicht. Die ‘haast’ waarmee een jaar voorbij loopt, kunnen we doorbreken door eens achteruit de kijken en te ons af te vragen: wat is er allemaal gebeurd. Jaaroverzichten in de kranten en op de televisie brengen ons heel wat in herinnering wat wij al vergeten waren of dat ons veel langer dan een jaar geleden schijnt. Ook in de geschiedenis dichtbij kunnen we dat merken. In ieder mensenleven, in ieder gezin of familie gebeurt er zodanig veel dat we de ‘tel’ kwijtraken. Ook op dit vlak merken we dat er eigenlijk heel veel is gebeurd naarmate we er bewuster mee omgaan.

De tijd schijnt zich niet te veel aan te trekken van wat er allemaal ‘voorbij gaat’, maar mensen die leven in de tijd doen dat wel. Een kind werd geboren, een geliefde overleed, een mens werd ziek en het helingsproces vergde tijd, een tegenslag op het werk, een bonus hier of daar, een conflict begon en werd hopelijk ook bijgelegd, een kind leerde de eerste woordjes, een andere leerde ze schrijven, een groter behaalde een diploma, een andere zocht werk… Al die ingrijpende gebeurtenissen spelen zich af in de tijd die voortgaat en die geen rekening houdt met de beleving ervan. Mensen ‘beleven’ de tijd, ze ondergaan hem niet zomaar onverschillig. Waar voor de een het veel te snel gaat, telt een andere de uren en de minuten starend naar de klok in de ziekenkamer bijvoorbeeld.

Rond nieuwjaar nemen we de tijd voor een terugblik en een vooruitblik. We kijken met spijt naar wat voorbij is en we vinden moed in de wensen voor wat voor ons ligt. We zeggen het aan elkaar met nieuwjaarsbrieven, geschenken, in het samenzijn. We gaan bij elkaar op bezoek omdat we niet onverschillig zijn, noch voor de tijd, noch voor elkaar. We vinden dit terug in de vele dankbetuigingen die klinken rond de jaarwisseling. We vinden het terug in de oprecht goede wensen, we vinden het terug in het gebed waarin we elkaar het oude jaar uit en het nieuwe binnendragen.

Wat in de wereld gebeurt aan lief en aan leed, aan oorlog en vrede, aan crisis en vooruitgang… we vinden het allemaal terug in ons eigen leven en samenleven. Moge de Heer dit alles zegenen en moge Maria die wij op 1 januari ‘hoog vieren’ over ons waken in het nieuwe jaar.

De plechtige zegen die de liturgie ons schenkt op nieuwjaarsdag moge ons aller deel zijn:

God, begin en oorsprong van alle zegeningen,

moge u omringen met de overvloed van zijn genade

en u veilig en wel het hele jaar door behoeden.

Moge Hij uw geloofstrouw bevestigen,

u doen standhouden in de hoop

en u met een heilig geduld doen volharden in de liefde.

Moge Hij u elke dag bij alles wat gij doet,

bewaren in zijn vrede,

elk gebed verhoren dat gij tot hem richt,

en u in voorspoed geleiden tot het eeuwig leven.